نوای همیشگی لحظه سال تحویل هنر این مردم است

چیزهای زیادی پیرامون ما وجو دارند که  ما در درباره آنها اطلاعی نداریم. ممکن است هر روز آنها را ببینیم  یا آنها را با جسم و حتی روحمان لمس کنیم، اما از آنها غافلیم. به عنوان مثال ممکن است  در زندگی روزمره   ملودی ها و نغمه های دلنشینی  را بشنویم و حتی آنها را زمزمه کنیم، ولی اگر از ما بپرسند این نغمه از آن کیست یا این ترانه را چه کسی سروده است؟ بی شک جوابی  درست برای پاسخ گفتن به این پرسش نخواهیم داشت.
یکی از این نغمه ها  ، قطعه معروف « تحویل سال » است. تنها قطعه ای که بی شک همه ما ایرانی ها به حقیقت برای شنیدن آن در آغاز سال نو  لحظه شماری می کنیم. باشنیدن این ملودی است که هریک از ما آرام ترین، شاد ترین و مهربانانه ترین لحظات عمرمان را با آن سپری و فرداهای درخشانی را آروز می کنیم.

راستی چرا تا کنون این سوال برای کسی پیش نیامده است، که این نوای جادویی، هنر کدام هنرمند خلاق ایرانی است که توانسته به دور از هر گونه تعصب، دل ها و جان های های همه ایرانیان را برای شنیدن نغمه ای محلی بی قرارکند و همه آنها را پیرامون این صدا گردآورد.
این هنرمند بزرگ که بارها هنرنمایی اش را دربسیاری از قطعات موسیقی لری و به ویژه در تیتراژ سریال به یاد ماندنی «روزی روزگاری » با بازی درخشان هنرمند فقید «خسرو شکیبایی» شنیده ایم و لذت برده ایم ، اما هیچگاه ندانسته ایم که نام این هنر آفرین بزرگ، زنده یاد «علی اکبر مهدی پور دهکردی» است.
علی اکبر مهدی پور دهکردی در سال 1314 خورشیدی در شهرکرد (دهکرد) متولد شد.   پدرش کریم و مادرش قمرسلطان هر دو دهکردی بودند. او از 14 سالگی نواختن ساز کرنا را بدون استاد و به قول خودش خودسرانه آغاز کرد.  پدر و مادرش به شدت مخالف نوازندگی او بودند. استاد مهدی پور از سال 1330 خورشیدی   با دو نوازنده مطرح کرنا به نام حیدر شاه نادری اشکفتکی و حسین حیدری سورشجانی کار کرد. نوازندگی کمانچه را نیزنزد محمد طغانیان نوازنده چیره دست شهرکردی به کمال رساند.  
مهدی پور در طول عمرش  شغل های مختلفی همچون کوره پزی، بنایی و کشاورزی را نیز تجربه کرد و دست آخر روزگارش را فقط با هنر موسقی می گذراند. این هنرمند بزرگ در سال 1388 چشم از جهان فرو بست.