به گزارش همشهری آنلاین مریم سعادت در توضیح این که چرا عروسک زیزیگولو و مجموعه تابهتا در زمان خود با اقبال کودکان و حتی بزرگسالان مواجه شد، بیان کرد: چون اولین عروسکی بود که به غلط حرف نمی زد و درست صحبت می کرد و حتی ایرادات بقیه را هم می گرفت؛ اخلاق و ادب داشت و با یک فانتزی در کار آمده بود که می شد با او هرکاری کرد و با او قصه های متفاوت تر و بهتر داشت.
بازیگر سریال آرایشگاه زیبا (۱۳۶۹) ادامه داد: وقتی یک کاراکتر انقدر جا برای کار داشته باشد قطعا اتفاق خوبی برایش خواهد افتاد. مخصوصا که تا آن زمان این شکل از عروسک که با ادبیات خاصی صحبت می کرد اتفاقی نو بود؛ فانتزی زیزیگولو دوست داشتنی بود و با کسی هم بد نبود. ترسناک هم نبود و طناز بود.
وی در توضیح این موضوع که کار عروسکی نه یک اتفاق یا جبر در زندگی که انتخابش بوده است، اظهار داشت: کار عروسکی همواره انتخاب من بوده است و هنوز هم این کار را به همه کارهای دیگر ترجیح می دهم. در حقیقت کار با عروسک عشق و علاقه و انتخاب و رشته تحصیلی من در دانشگاه بوده است و امروز هم با وجود این که هنرپیشه ای معروف و اسم و رسم دار هستم همچنان اولویتم کار عروسکی است.
بازیگر فیلم سینمایی زنها فرشتهاند۲ (آرش معیریان ۱۳۹۸) تصریح کرد: فانتزی کار عروسکی را و این ذهن سیالی که جست وجو می کند و چیزهایی به دست می آورد که در روی صحنه واقعی و جلوی دوربین با بازیگر حقیقی صرفا امکان پذیر نیست را بسیار دوست می دارم.
سعادت در پاسخ به این پرسش که در بین آثار عروسکی کدام اثر را بیش از سایر کارها دوست دارد، بیان کرد: خونه مادربزرگه را از بین کارنامه کارهای عروسکی ام بسیار دوست دارم.
صداپیشه نوک طلا در خونه مادربزرگه (مرضیه برومند ۱۳۶۶) در توضیح این مطلب که عروسک مادربزرگه را ترسناک ندیده است، خاطرنشان کرد: به نظرم یک پیرزن فابریک شمالی بود و ترسناک هم نبود و بسیار هم مهربان بود ولی اگر می ترسانده است من به عنوان یکی از سازندگان این مجموعه این موضوع را نشنیدم البته این روزها با چنین اظهاراتی برخورد کرده ام اما در گذشته نه.
وی افزود: خدابیامرز علی انصاریان در یک برنامه گفت از مادربزرگه می ترسیده است اما در آن زمان که این اثر را تولید می کردیم کسی ترس از این کاراکتر را مطرح نکرد.
بازیگر سریال تولدی دیگر (داریوش فرهنگ ۱۳۷۷) در پاسخ به این سوال که خواستگاه شکل گیری یک بازیگر کجاست، تصریح کرد: همه این موارد هست و این نیست که بگویم صرفا کسانی که به دانشگاه می روند بازیگران خوبی می شوند؛ مطالعه، جستجوگری جوانان، روبروشدن با واقعیت و همه اینها هست.
وی ادامه داد: من سالیان طولانی در دانشگاه درس داده ام و از اول بسم الله همه می خواهند مانند فلان بازیگر معروف شوند اما مهم این است که چقدر در این مسیر اشتیاق دارند؛ اگر مثلا یک کارگردان به شما گفت که در یک سکانس بازی کنید و یا حتی در یک صحنه از جلوی دوربینش رد شوید این نباید به شما بربخورد آن هم به خاطر این که علاقمندی یا خودت فکر می کنی که بسیار بااستعداد هستی؛ اصلا شاید بسیار با استعداد باشی اما هنوز که کسی تو را نمی شناسد و باید به هرحال از جایی شروع کنی.
بازیگر فیلم سینمایی شب طلایی (یوسف حاتمی کیا ۱۴۰۰) بیان کرد: بازیگری باید در وجود افراد باشد و اگر نباشد حتی اگر بهترین بستر هم برای فرد فراهم شود (آشنا و پارتی داشته باشد) و آدم باهوشی باشد و بتواند خوب حفظ کند نمی شود؛ وقتی فرد دیوانگی و جنون بازیگری را در وجودش نداشته باشد اتفاقی نمی افتد؛ ممکن است این آدم در یک نقش خوب ظاهر شود اما در نهایت و در کلیت مسیر نمی تواند موفق باشد و رنگ ها و حالت های بازیگری را به خوبی اجرا کند.
سعادت در پاسخ به این پرسش که چرا همانند دهه ۶۰ و ۷۰ تولیدات عروسکی رونق ندارد، گفت: باید از مسئولان تلویزیون سوال شود چون ما همان کسانی هستیم که آن زمان کار می کردیم و امروز هم همچنان داریم کار می کنیم و اگر بسترش باشد باز هم کار می کنیم اما این که چرا بسترش نیست سوالی است که مسئولان باید به آن پاسخ دهند.
بازیگر مجموعه قصههای تابهتا (مرضیه برومند ۱۳۷۴–۱۳۷۳) در انتها بیان کرد: این روزها درگیر پروژه ای هستم که در تمام سال گذشته درگیر بازی آن بودم اما اجازه ندارم درباره آن صحبت کنم.
مریم سعادت (۱۳۳۷) به بازیگری، عروسک گردانی، گویندگی عروسک و مجری گری تسلط دارد و شاید دهه شصتی ها او را به دلیل بازی در مجموعه کودکی تا به تا به در کنار زی ی گولو به خاطر داشته باشند.
سعادت در سال ۶۴ در فیلم تلویزیونی تک خوان به کارگردانی حمید جبلی بایگری را شروع کرد و سپس در سریال آرایشگاه زیبا به کارگردانی مرضیه برومند ایفای نقش کرد و این نخستین سریالی بود که بازی کرد. وی تا به حال در سریال های معروفی مانند تا به تا، خوش رکاب، دردسرهای عظیم و بدون شرح بازی کرده است.