فیلمی درباره عاشورا که تنها برای یک دلیل ساخته شد

همشهری آنلاین: «شور عاشقی» دومین تجربه داریوش یاری در فضای فیلم مذهبی است. نگاه سازندگان این فیلم نسبت به مکتب عاشورا نگاهی شاعرانه است. یاری می‌گوید: در فیلم های قبلی با نام «دخیل» و «کربلا جغرافیای یک تاریخ» سعی کردم همین نگاه شاعرانه نیز در این اثر موجود باشد و در «شورعاشقی» جدی تر به ماجراهای بعد از واقعه نگاه کنیم.
دوست دارم در این فضا پرسه بزنم
داریوش یاری، کارگردان سینما درباره فیلم جدیدش و با اشاره به این که دوست دارد در این فضا فیلمسازی‌اش را ادامه دهد، می‌گوید: این فیلم در ادامه کارهایی که من در این ژانر و فضا فیلم ساختم و قبل‌تر هم مستند «کربلا جغرافیای یک تاریخ» را ساختم و پیش‌تر نیز «دخیل»‌را در این فضا ساختم. وی ادامه می‌دهد:«این جهانی است که دوست دارم در آن بازیگوشی کنم در این فضا پرسه بزنم و در آسمانش پرواز کنم. راستش دلم می‌خواهد یک وقت‌هایی در خلوت خود بگویم؛ خوش به حالت کبوتر که رفتی و روی بوم حرم نشستی!»
سینمای ایران نیازمند تمامی ژانرها
یاری در پاسخ به این سئوال که چرا سینمای ایران تنوع ژانری‌اش کم است و معمولا در هر برهه مدیریتی یک نوع فیلمسازی و توجه به یک ژانر وجود دارد؛ توضیح می‌دهد: «من فیلمساز دنیایم این گونه است که به فضای مذهبی بپردازم امیدوارم سینمای ایران بتواند از این ظرفیت متنوع استفاده کند و البته این موضوع با کمک منتقدان اتفاق می‌افتد این که نگویند فلان فیلمسازی فیلم دینی می‌سازد و یا .... نگاه عمیق و جذاب منتقدان سینمای ایران می‌تواند رنگین کمان فیلم‌های ایران را کامل کند. فضایی در سینما ایجاد کند که در سینمای ایران تمام ژانرها از فیلم‌های سیاسی، کمدی، شاعرانه و عاشقانه، دینی و جنگی و ... دیده شود.»
چرا نمی‌توانیم به همه ژانرها بپردازیم
وی ادامه می‌دهد:«نمی‌دانم این چه نوع سیستم مدیریتی است که مدیران در هر دوره به یک سمت غش می‌کنند؛ چرا سعی نمی‌شود در تولیدات و اکران تمام ژانرها دیده شود. چرا باید به گونه‌ای باشد که فیلمساز را به شکل ناخودآگاه به یک سمت و سوی فیلمسازی سوق بدهند این توازن را در سینمای ایران به هم می‌زند. ما در حوزه سینمای دینی دچار کم‌کاری شده‌ایم.»
هزاران دلیل برای نساختن فیلم
یاری در ادامه از پروسه تولید «شور عاشقی» می‌گوید و این که تولید این فیلم خیلی سخت بود و شاید به هزاران دلیل نباید این فیلم ساخته می‌شد. یاری تصریح می‌کند:«اما من به یک دلیل «شور عاشقی» را ساختم و آن شور و شعف عاشقی بود که در من و دوستان وجود داشت.»
جنگ میان راست و دروغ‌ها
داریوش یاری در ادامه و در پاسخ به این سئوال که چرا به این برهه از واقعه عاشورا پرداختید؟ توضیح می‌دهد:«خوشبختانه از ابتدا در سینمای ایران و شاید در کشورهای منطقه فیلم‌هایی در این موضوع ساخته شده اما ما بعد از سفیر و روز واقعه و شاید رستاخیز که اکران نشد کاری درباره واقعه عاشورا نکرده بودیم و این برایم وسوسه‌انگیز بود. برایم من آنچه مهم بود، زاویه نگاه بعد از واقعه کربلا بود چرا که آن زمان خیلی شبیه زاویه جامعه امروزی است که در آن زیست می‌کنم. اینکه هر روز از خواب بیدار می‌شویم به واسطه رسانه که فکر می‌کردیم حقیقت است؛ دروغ می‌شود و عکس این نیز وجود دارد. در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که جنگ میان راست‌ها و دروغ‌هاست.
زاویه نگاه در شور عاشقی
آنچه بعد ازواقعه مهم بود زاویه د ر آن بود که خیلی شبیه زاویه جامعه امروز روزی بود که در آن زیست می‌کنم. در آن زمان هم جنگ در کربلا تمام می‌شود اما مهم مسیری است که اسرا را می‌برند و در این مسیر و در شهرهایش مردمانی زندگی می‌کنند که حقیقت را نمی‌دانند. حالا یک زن می‌خواهد رسانه بشود و نگذارد جای راست و دروغ در تاریخ عوض شود.»
وی اضافه می‌کند:«روزی که کار تصویربرداری «شور عاشقی» تمام شد خیلی از دوستان و همکاران می‌آمدند و با هم صحبت می‌کردیم آنها در حرف‌هایشان مشخص بود که با موضوع زیست کرده‌اند و این زیست به یک تجربه مشترک تبدیل شده است.»