21 اسفند 1403
3

کارشناس مذهبی و مدرس دانشگاه، با برشمردن برخی ویژگی‌های حضرت خدیجه (س)، گفت: " ایمان در غربت"، " حفظ ایمان در اوج ثروت" و " پاکدامنی در جامعه فاسد" از جمله ویژگی‌های برجسته آن حضرت است که باید از آنها درس گرفت‌.

۳ درس بزرگ از زندگی حضرت خدیجه (س)
به گزارش خبرگزاری گرگان ما
- اخبار استانها -

مجتبی لشکربلوکی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در گرگان، ضمن تسلیت وفات حضرت خدیجه (س)، اظهار کرد: دوره‌های مختلف زندگی آن حضرت پر از آموزه‌های اخلاقی و ایمانی است که ایشان را تبدیل به یکی از برجسته‌ترین زنان تاریخ قرار داده است.

کارشناس مذهبی و مدرس دانشگاه‌های استان گلستان یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های حضرت خدیجه را " ایمان در غربت" عنوان کرد و گفت: وقتی که تعداد بی‌دینان و یا سر و صدای آنها بلند شد ممکن است خیلی‌ها در دین و ایمان‌شان سست شوند ولی حضرت خدیجه (س) الگوی ایمان مداری در چنین شرایطی است.

وی "حفظ ایمان در اوج ثروت" را از دیگر ویژگی‌های حضرت خدیجه (س) برشمرد و افزود: ثروت ذاتا امر مذمومی نیست، اما ممکن است آثار منفی در  روح و روان انسان به بگذارد، اما حضرت خدیجه (س) در اوج ثروت، به حفظ دین و معنویت و غلبه بر  آثار منفی ثروت مبادرت می‌کرد.

لشکربلوکی با بیان اینکه گاهی برخی انسان‌ها به دلیل ثروت طغیان و عصیان می‌کنند، گفت: نه تنها ثروت او باعث طغیان و بی‌دینی او نشد، بلکه همه ثروت خود را در جهت آرمان مقدس دینش فدا کرد. 

این کارشناس مذهبی درباره ویژگی "پاکدامنی در جامعه فساد" هم توضیح داد: این بانوی بزرگ در دوران جاهلیت که پاکدامنی جایگاهی نداشت، به دلیل عفت و دامن پاکش، طاهره نامیده می‌شد.

وی گفت: این ویژگی‌های منحصر به فرد حضرت خدیجه (س) آن هم در عصر جاهلیت باعث شد وی یکی از چهار بانوی برتر عالم، اولین مسلمان در میان زنان، مادر دوازده امام، همدم و همراه و حامی رسول الله (ص) شود، تا جایی که خداوند از طریق جبرئیل امین چندین بار برای او سلام می‌فرستد و در آیه 6 سوره احزاب او را ام المؤمنین لقب می‌دهد. 

این کارشناس مذهبی ادامه داد: هنگامی که نزد پیامبر(ص) از ایشان یاد شد "حضرت گریست و فرمود:کجا مثل خدیجه(س) پیدا می‌شود زمانی که همه مرا تکذیب کردند، مرا تصدیق کرد؛ در مسیر دین خدا مرا همراهی کرد و با مال و ثروتش مرا کمک کرد".

وی بیان کرد: خدیجه کبری (س) در سن 65 سالگی (براثر رنج‌های دوران محاصره در شعب ابی‎طالب) بیمار شد و به فاصله کوتاهی بعد از وفات ابوطالب (ع) عمو و سرپرست پیامبر(ص) از دنیا رفت، به همین دلیل پیامبر(ص) آن سال را عامُ الحُزْن به معنای سال غم و اندوه نامیدند.

انتهای پیام/


https://gorganema.ir